Obrzędy i rytuały mafii na świecie (książka „Życie mafii” Federico Varese).

„Dogłębne studium kultury i sposobów funkcjonowania mafii” – taki opis zawartości znajdziemy na okładce nowej książki autorstwa kryminologa Federico Varese, zatytułowanej „Życie mafii – śmierć, pieniądze i miłość”.

Książka Varese, to bodaj jedna z niewielu pozycji o mafii, napisanych nie przez dziennikarza a przez kryminologa. I to jakiego! Federico Varese jest bowiem wykładowcą kryminologii na uniwersytecie Oxford, a jego gościnne wykłady zaszczycają także uniwersytety w Yale a nawet Hong Kongu. „Życie mafii” zostało już przetłumaczone na siedem języków.

Wydawałoby się, że ekspercka książka, napisana przez jednego z najlepszych specjalistów w danej dziedzinie na świecie, musi być wyjątkowo nudna. Nic bardziej mylnego – u Varese, owszem widać potężną, ekspercką widzę, jednak sama treść podana jest w niezwykle przystępny i ciekawy sposób. Można odnieść wrażenie, że autor zawarł w niej całą esencję swojej wiedzy, przekazując ją poprzez podawanie najbardziej soczystych kąsków i minimalizując ilość statystyk czy suchych faktów. To zachowanie balansu sprawia, że „Życie mafii” jest świetną pozycją zarówno dla kogoś komu temat mafii jest bliski nie od dziś, jak i początkującemu w tej „branży”.

Książka Varese, jest również bardzo ciekawie złożona. Wydawałoby się, że w jednym tomie zmieszczą się informacje o jednej, ewentualnie dwóch przestępczych organizacjach. Autor jednak dołożył starań, aby w pozycji znalazło się miejsce zarówno dla matki wszystkich mafii czyli sycylijskiej cosa nostry jak i również dla mafii amerykańsko-włoskiej, rosyjskiej, japońskiej,  południowoamerykańskich karteli, chińskiej organizacji zwanej Triadami, a nawet gangów afrykańskich. Jednocześnie tematy różnych stowarzyszeń są ze sobą przeplatane, co sprawia że narracja jest jeszcze bardziej wciągająca.

Jednym z najciekawszych tematów poruszanych przez autora jest wątek mafijnych rytuałów i obrzędów. Varese opisuje ta zjawiska ze szczegółami, czasem nawet oczami samych ich uczestników. Tak Varese opisuje rytuał wstąpienia do cosa nostry:

„Antonio zrozumiał że ma zostać „stworzony”. Gdy nadszedł wyznaczony dzień, zabrali go do wioski nieopodal Etny. Tam w niewielkim gospodarstwie, Calderona spotkał wielu ludzi, których uważał za członków Rodziny.(…)Wraz z Antoniem inicjację miało przejść jeszcze siedmiu innych młodzieńców. Spoglądali po sobie z ekscytacją, kiwając głowami. Potem do pomieszczenia wkroczył regionalny szef Katanii – znany jako Przedstawiciel – i rzekł:

„Moi kochani chłopcy, czy wiecie, czemu tu dziś jesteście? Jesteśmy tu dzisiaj, ponieważ chcemy przekazać wam wielki dar. Dzisiaj was „stworzymy”. (…)Następnie przedstawiciel zaprezentował obecnym zasady cosa nostry.

(…)Którą ręką strzelasz? – Tą – odparł Calderon. Wówczas wuj Peppino ukłuł Antonia w jeden z palców i wycisnął z niego kroplę krwi, którą upuścił na święty obrazek. W tym przypadku był to obraz Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny, która jest patronką cosa nostry. Wujek Peppino zapalił zapałkę, przytknął płomień do rogu obrazka i kazał Antoniowi go trzymać, póki ten do końca się nie spali.

„Złączyłem dłonie – byłem cały spocony z ekscytacji – i patrzyłem, jak obrazek zmienia się w popiół”. Potem rekrut składa przysięgę: „Jeśli złamię przykazania cosa nostry niech spłonę jak ten święty obrazek zwiastowania”.

Po złożeniu przysięgi wszyscy po kolei gratulowali Antoniowi. Stał się człowiekiem honoru.”

Jak się okazuje, w podobnym obrzędzie przyjmowany jest nowy członek w szeregi worów, czyli elitarnego bractwa rosyjskich kryminalistów. Tam także obrzęd przypomina rytuał religijny, zresztą nazywany jest chrztem lub częściej koronacją.

„Sama ceremonia niemal nie zmieniła się od lat dwudziestych XX w. Zwykle odbywa się podczas przyjęcia urodzinowego, choć dowiedziałem się, że Zykow swoją inicjację przeżył podczas odsiadki. W czasie ceremonii jeden z worów wygłasza przemówienie, w którym poleca nowicjusza, wychwalając jego kryminalna karierę i wspominać jego wyczyny w świecie przestępczym. Członkowie starszyzny worów dochodzą do wniosku, ze nowicjusz przestrzega worowskiej tradycji, że jest godzien stać się przywódcą innych przestępców, potrafi rozsądzać spory sprawiedliwie i uczciwie, że będzie umiał korzystać ze swojej władzy i że będzie w stanie zdobyć środku na wsparcie wspólnego funduszu.”

Tu następuje recytacja zasad, nakazujących min. nigdy nie służyć państwu, trzymać bractwo na pierwszym miejscu czy zakazujących wstępowania do wojska oraz płacenia podatków.  Po wszystkim nowy wor otrzymuje przezwisko. Będąc już przyjętym do towarzystwa, gangster może wreszcie wytatuować sobie na ciele oznaki uzyskanego statusu. Tatuaże, które są wśród worów bardzo popularne, z biegiem lat zamieniają się w wizualną opowieść o ich życiu.

Wykonywanie tatuaży, do których nie ma się prawa jest zaś surowo karane. Jeśli odkryto,że ktoś posiada tatuaże, na które nie zasługuje, może się to dla niego zakończyć śmiercią, w innych przypadkach musi sam się ich pozbyć, zdzierając je ze skóry kawałkiem szkła, cegły czy papierem ściernym.

Tatuowanie ciała jest bardzo ważnym elementem w innej organizacji mafijnej, a mianowicie u członków japońskiej yakuzy. Tam sztuki pokrywania cała atramentem dokonuje się ręcznie, co ma to  stanowić dowód, że ich właściciel jest w stanie znosić ból. Rytuał przyjęcia nowicjusza jest również podobny do tego z mafii sycylijskiej. Podczas ceremonii, twarzą do siebie zasiadają boss i nowicjusz. Tak zwany poręczyciel rozlewa do czarek sake, którymi wymieniają się obie strony. Podczas „nowych narodzin”, nowicjusz zyskuje „nowego ojca”, poprzez tworzenie fikcyjnego pokrewieństwa. Podczas obrzędu, nowy członek wygłasza również słowa przysięgi.

Warto zauważyć, że słowa przysięgi i zasady wymienionych organizacji są w zasadzie bardzo podobne, mimo iż członkowie tych grup działają w różnych częściach świata. Po pierwsze narzucają nowicjuszowi, że od teraz to organizacja przestępcza jest ich najbliższą rodziną, ważniejsza od żony, dzieci i rodziców. Zakazuje się również obcowania z żonami innych kompanów, aby nie dochodziło do wewnętrznych konfliktów, pod żadnym pozorem nie wolno też zdradzić pobratymców i współpracować z władzami, należy zaś wspierać i pomagać innym członkom gangu oraz unikać wszelkich konfliktów wewnątrz grupy.

Rytuały i obrzędy takich organizacji jak Yakuza, Triady czy stowarzyszenie worów, to tylko jeden z wielu wątków poruszonych w książce Federico Varese. W „Życiu mafii” przeczytamy także o codzienności mafiosów, miłości, polityce, a nawet tak przyziemnych sprawach jak gangsterskie kino widziane oczami samych przestępców.

Premiera książki 03.09.2019. Do kupienia w przedsprzedaży, pod linkiem: https://www.empik.com/zycie-mafii-smierc-pieniadze-i-milosc-varese-federico,p1229454755,ksiazka-p